عشیره عبیات

عشیره عبیات در استان خوزستان به

1- بیت عواد

2- بیت اچلیب

3- بیت فرج

4- بیت ناجی

5- بیت اکریدی

6- بیت اشوهین

7- بیت عبدال

8- بیت خنفوس

9- بیت حاتم

10- بیت انصیر

11- بیت اوشاح

تقسیم می‌گردد و از مهمترین مردان این عشیره در خوزستان مرحوم شیخ فیصل فرزند سیلان بود .

عبیات ، یکی از طوایف عرب خوزستان به شمار می رود و محل سکونت اصلی این عشیره در شهرستان دشت آزادگان (روستای عبیات، دهلاویه- بستان- سابله، فنیخی و سوسنگرد) و شهرستان حمیدیه و همچنین اهواز است. در دوران هشت سال دفاع مقدس به دلیل قرار داشتن در خط مقدم نبرد بسیاری از آنها مجبور به مهاجرت به شرق به ویژه اهواز شدند.

*عبیات، در حماسه جاوید جهاد عشایر خوزستان بر علیه استعمار پیر انگلیس

مردم و عشایر خوزستان در مکتب تشیع و شهادت و جانبازی پرورش یافته اند. تشیع آنها اصیل است و به قرن اول هجری در زمان خلافت امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) در کوفه بر می گردد. ریشه جمعی از عشایر خوزستان به شیعیان مخلص اولیه آن حضرت، امثال مالک اشتر، حجر بن عدی، حبیب بن مظاهر، مقداد بن اسود کندی و امثال آنان بر می گردد. براساس برخی روایت های تاریخی نوادگان آنان بر اثر فشار و ظلم بنی امیه به ایران مهاجرت نمودند، و بسیاری از آنان در خوزستان رحل اقامت افکندند.

از این لحاظ و به جهات دیگر است که خوزستان به عنوان دروازه ورود تشیع به ایران شناخته شده است. مقام معظم رهبری حضرت آیت اللـه العظمی خامنه ای (دامت برکاته) مردم ایران را از نظر تشیع وامدار دو منطقه دانسته اند، یکی اهواز و دیگری جبل عامل.

از این رهگذر است که وقتی فرزندان غیور عشایر خوزستان ندای جهاد را شنیدند، با تمام وجود آن را لبیک گفتند. این فرهنگ در شعارها و رجزهای حماسی آنان (یزله ها) در واقعه جهاد عشایر عرب خوزستان بر علیه انگلیس انعکاس پیدا کرده است.

از جمله آن شعارهاست؛

1- مهظومه الزهره اوتنخانی «زهرا (س) مظلوم است و مرا فرا می خواند»

2- یا لهاوی الجنه امشی اویانه «ای کسی که خواهان بهشت هستی، با ما بیا»

3- بدلنا الخنه ابحوریه «زنان حورالعین را به جای زن های دنیایی برگزیده ایم»

علاوه بر تأثیر حکم جهاد مراجع آن زمان، حضور فعال و نقش هدایت گرانه علمای ربانی خوزستان در بسیج تأثیر بسزایی داشت. در کنار آنها نباید از نقش بارز خطبای منبر حسینی و شعرای شجاع و متدین، در تحریک عواطف غفلت کرد. آنان نخبگان متعهد آن جامعه بودند.

شیخ سالم عبیات از اهالی بستان یکی از علمای ربانی بود که نقش خویش را به نحو احسن در واقعه جهاد ایفا کرد و توانست دهها تن از غیور مردان عشیره عبیات را روانه میدان جهاد علیه استعمار پیر انگلیس کند و همانند دیگر دلاور مردان طوایف دیگر عرصه جهاد از خود رشادت و جانفشانی نشان دادند.

و اما عبیات، در دوران دفاع مقدس؛

مردان ولایتمدار و سلحشور، شیر زنان زینبی این عشیره از همان روزهای نخستین یورش وحشیانه و همه جانبه رژیم بعثی عراق به مرزهای ایران اسلامی همانند طوایف و اقوام مختلف خوزستان در کنار نیروهای سپاهی، ژاندارمری و مردمی به دفاع از وطن پرداختند و در مقابل متجاوزین بعثی ایستادگی کردند و با تقدیم دهها شهید، جانباز، شهیده و آزاده با افتخار نام خود را در تاریخ زرین هشت سال دفاع مقدس ثبت نمودند. از جمله شهدای بزرگوار جاوید الاثر این عشیره که در روز دوم دفاع مقدس در سوبله (از توابع بستان) خون مطهر و پاک خود را نثار اسلام و انقلاب کردن. سردار پاسدار جاویدالاثر شهید عبد عبیات (تاریخ شهادت: 1/7/59 محل شهادت: سوبله) و پاسدار جاوید الاثر شهید عبدالامیر عبیات (تاریخ شهادت: 1/7/59 محل شهادت: سوبله) می باشند.

شهدای دلاور دیگری نیز همچون؛ شهید یونس عبیات، نبی عبیات، امین عبیات، حمید عبیات، عبدالزهرا عبیات، عبدالعلی عبیات، عباس عبیات، محمد عبیات، عبدالعلی عبیات زاده، عبداللـه عبیات، بهمن عبیات، قاسم عبیاوی علیزاده، حبیب عبیات، داخل عبیات، حسن عبیات، اسعد عبیات، لفته عبیات، سعید عبیات، یعقوب عبیات، جابر عبیات و سهراب پور عبیات و..... را می توان نام برد.

و از جمله زنان شهیده این عشیره؛ شهیده ملوک عبیات، شهیده منیژه عبیات، قسیمه عبیات و... را می توان ذکر کرد.

روستاي عبيات با مساحتي حدود 6 كيلومتر مربع و جمعيتي بالغ بر 350 نفر و 60 خانوار در دو كيلومتري  شهر بستان  واقع  مي باشد.  ساكنان اين نقطه مرزي اكثراً دامپرور و كشاورز هستند.

دهلاویه

دهلاویه روستايي‌ است‌ در شمال غربی‌ سوسنگرد، این روستا در روزهای اول جنگ مورد تهاجم رژیم بعث قرار گرفت. مدافعان‌دهلاويه‌ ده‌ روز سرسختانه‌ در برابر دشمن‌ مقاومت‌ كردند تا اين كه‌ در 24/8/1359 توان‌ مقاومت‌ برایشان باقي‌ نماند و دشمن‌ با اشغال‌ دهلاويه‌ خود را به‌ سوسنگرد رساند .

در 26/3/60 نیروهای شهید چمران طی عملیاتی دهلاویه را آزادکردند لیکن دشمن با حملات خود این روستا را مجددا اشغال کرد. در این عملیات فرمانده نیروهای خودی (ایرج رستمی) به شهادت رسید و هنگامی که دکتر مصطفی چمران فرمانده ستاد جنگ های نامنظم – و وزیر دفاع- برای معرفی فرمانده جدید عازم دهلاویه شد، در پشت کانال این منطقه (مکان فعلی یادمان) بر اثر اصابت گلوله خمپاره فرمانده به شدت مجروح شد و هنگام انتقال به اهواز به شهادت رسید. سرانجام در 27/6/60 در عملیات”شهید آیت الله مدنی”  این روستا آزاد شد .

در سال 1374، در 400 متری غرب روستای دهلاویه بنای یادبودی جهت پاسداشت رشادت های شهید چمران به همت بنياد حفظ‌ آثار و ارزش‌هاي‌ دفاع‌ مقدس ساخته شده است. که در سال 1384 شهیدی گمنام در محوطه مرکزی آن به خاک سپرده شد .

 این یادمان در 5 فروردین 1385 با حضور مقام ‌معظم‌ رهبری رنگ و بوی تازه‌ای به خود گرفت .